गोफर कसरी पोत्नी ?

मेरी प्रिया, कसरी आऊँ तिम्रो गाउँ < हाम्रा बाइक गाडाहरूको बिस्कुन लागेको छ, वारिदेखि पारि छरिएको छ । बरू तिमी नै आऊ न, यसो फलफलार, सागपात बोकेर । म मेरो इस्कुटीमा कसरी आऊँ ? चक्कालाई धक्का दिने त्यो के जाति छैन, तेसका बाजे एतिका दिनमा नाम पनि भलियो त्यसमा हाल्ने त्यो तरल पदार्थ । हो त्यो तरल छैन, हिँड्नु तेती सरल छैन । लामा बाटोमा कुन पैसाले चिया खानु, गिलासको तीस चालीस पर्नी । डुनट, तर्कारीको झन कति पर्दो हो । आफ्नै कार चडूँ पैले मसँग ढुकुटी हुनुपर्छ, अर्काको बस चडूँ प्रिया चेपेर चेप्टेर सुकुटी हुनुपर्छ । भन कसरी आऊँ तिम्रो गाउँ ? साग, पात, मासु, मसिनु नखाएर, नपाएर उसै नि म सुकिरैछु दिन पर दिन । चेप्टे भने म के हुन्छु ? दाउरो किनियो, दाउरो चिरियो, दाउरो बालियो । पच्चीस मिनेट लाएर । पिरोल्दो रैछ प्रिया, आँसु आँसु बन्यौ हामी सप्पै, माथ्लो तल्लाको छिमेकी समेत खोक्न लागे । आँखा पोलेर तेसका बाजे नुन सम्झेर चिनी हालियो । बेसार सम्झेर कुन्नि के हालियो । खाँदा सब टर्रो । एस्तो छ हालत प्रेयसी, भन म कसरी आऊँ तिम्रो गाउँ । बरू तिमी नै आऊ । तिमारुलाई त प्रेक्टिस छ नि लामो हिँडिनी, नथाक्नी । दिन रात दुःख गर्नी । बरू तिमारू आएर यो गाउँ बन्ने भाँती नपुराको काठमान्डूलाई सेमिनार चलाइद्यौ, टेर्निङ्ग चलाइदेऊ दुखसुख कसरी गर्नी । सागपात कसरी लाउनी, गाई बाख्रा कसरी पाल्नी, ढिकी, जाँतो कि पातो भन्नी त्यो केजाति कसरी चलाउनी, बनाउनी, आगो कसरी बाल्नी । खास कुरो, प्रिया, आगोमा राखेको भाँडाको रङ्ग अर्कै बन्दो रैछ, कालो लागेर हातभरि निधार गाला, कपडा । तेसलाई के भन्छ ? बज्जे, धुँदा नि जाँदैन रैछ । एस्तै छ इ एता । त्यो भाँडोको कालोलाई कसरी ठिक गर्नी ? ढिकी कुटदा औँला कसरी बचाउनी । गाईको त्यो के पो भन्छ ? पख है , ए गाँठे हेर न मलाई, गोपर कि गोफर भन्नु नआको । हो त्यसले कसरी लिप्नी, कसरी बारीमा छर्नी । गोफर कसरी पोत्नी हलो कसरी जोत्नी त्यो सब सिकाउने सिपालु, जान्नी मान्छे पठाइदेऊ । आफ्नै खाजाभुजा बोकी आउनु भन्नू । हाम्रो एता एस्तै हो । क्यार्ने त नि ? हालत भन्या हत्तु हैरान । यो पत्र हर्के साँइलो हाते पठाउँदैछु । उसको टरक एक दुइ हप्तामा तिम्रो गाउँतिर आउँदैछ । प्रिया, साँइलो फर्कदा, गाउँको फलफलार, साग सब्जी राम्रो बानबुन पारेर पठाउनू । यो पत्र जसले तिमीलाई पढ्दिन्छन् उनलाई मेरो धन्यवाद भन्दिनू । एसो तिमी जिउजुनार बोकेर कैले आउनी हो साँइलोलाई बताइदिए म बाटो हेर्नेथे । तिम्लाई माया गर्नी अनि तिम्रो मायाको कोसेली पर्खने उही म ।